Το χρονικό ενός λαχανόκηπου

 Όλα ξεκίνησαν πριν από λίγα χρόνια. Απρίλης μήνας είταν,  όταν αγόρασα από έναν ωραίο τυπάκο σε δρόμο της Πάτρας χειροποίητο σαπούνι ελαιολάδου. Η διαφορά σε σχέση με τα σαπούνια του εμπορίου είταν τεράστια και άρχισα να αγοράζω τακτικά από αυτόν τον άνθρωπο.
Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς που είχα πάει για κάμπινγκ σε μια παραλία, κάνοντας ντους με ένα λάστιχο κάτω από ένα δέντρο και χρησιμοποιώντας τα σαπούνια αυτά, είδα το οικολογικό αποτύπωμα που άφηνε το συγκεκριμένο προϊόν σε σχέση με αυτά του εμπορίου και όταν γύρισα πίσω αποφάσισα να μάθω να φτιάχνω τα σαπούνια μου μόνος και να μην ξαναβάλω ποτέ τίποτα το χημικό επάνω μου.
Ξεκίνησα το ψάξιμο στο διαδίκτυο και σιγά σιγά ανακάλυψα εναν κόσμο που δεν ήξερα και με συνεπήρε, τον κόσμο της φυσικής ζωής. Μετά από λίγο καιρό ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ αυτά που ανακάλυπτα και δημιούργησα αυτό το ιστολόγιο.
Όσο όμως προχωρούσα ένιωθα την πόλη να αρχίζει να με πνίγει και άρχισα να ψάχνω με ποιόν τρόπο θα μπορούσα να αλλάξω τα πράγματα, να ζήσω μία εναλλακτική ζωή όπως την φανταζόμουν.
Η ευκαιρία ήλθε όταν μου πρότειναν δουλειά στην Σαντορίνη. Δεν το σκέφτηκα καθόλου και μαζί με την φίλη μου μετακομίσαμε στο νησί.
Δουλέψαμε όλοι την σαιζόν και τώρα που τα πράγματα ηρέμησαν, βάζω εμπρός το στήσιμο ενός λαχανόκηπου, ακολουθώντας τον δρόμο της αυτάρκειας και της φυσικής ζωής που τόσο πολύ επιθυμώ.
Αυτό το ημερολόγιο θα καταγράφει και θα μοιράζεται την πρόοδο του επιχειρήματος, της επιτυχίες και της αποτυχίες, τους προβληματισμούς και της δυσκολίες, και θα μπορεί να δέχεται της συμβουλές και της παρατηρήσεις των αναγνωστών που τόσο πολύ θα χρειαστώ.

Η πρώτες εικόνες του κήπου...